Udział w debacie wezmą: Sofija Andruchowycz, Ołeksandr Bojczenko, Andrij Bondar, Andrij Lubka, Bohdan Zadura.

Pisarze i publicyści z Ukrainy wspólnie z Bohdanem Zadurą zastanowią się nad pytaniami dotyczącymi miejsca literatury w świecie coraz bardziej zajmowanym przez terror i terroryzm, nie tylko ten konwencjonalny, lecz także ten hybrydowy, a wręcz cyfrowy, coraz bardziej eksterytorialny i coraz bardziej powszedni, oddziałujący na pisarzy i czytelników, modyfikujący obraz i funkcje literatury.

Sofija Andruchowycz (ur. 1982) – ukraińska pisarka, tłumaczka, publicystka. Autorka książek prozatorskich Lato Mileny (2002), Starzy ludzie (2003), Kobiety ich mężczyzn (2005, polskie wydanie: Wydawnictwo Czarne, 2007), Siomga (2007, polskie wydanie: Wydawnictwo Czarne, 2009), Felix Austria (2014, polskie wydanie: Wydawnictwo Czarne, 2016), Gwiazdozbiór Kury (we współautorstwie z Marjaną Prochaśko, 2016). Tłumaczka książek Manueli Gretkowskiej, J. K. Rowling, Nicka Daviesa, Gregora Dallasa, Petera Taylora, Jennifer Egan oraz Ayn Rend. Stypendystka programu stypendialnego Ministra Kultury RP „Gaude Polonia” (2013), laureatka m.in. Nagrody literackiej im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego (2015).

Ołeksandr Bojczenko (ur. 1970) – ukraiński krytyk i badacz literatury, eseista, tłumacz, felietonista. Autor zbiorów esejów Coś w rodzaju chautauqua (2003), Chautauqua plus (2004), Byle książka (2011), Moi wśród obcych (2012), 50 procent racji (2016). Autor licznych przekładów z języka polskiego i rosyjskiego, tłumacz m.in. Tadeusza Borowskiego, Leszka Kołakowskiego, Marka Hłaski, Jerzego Pilcha, Olgi Tokarczuk, Andrzeja Stasiuka, Daniela Odiji. Wielokrotny (2005, 2008, 2013) stypendysta programu Ministra Kultury RP Gaude Polonia. W roku 2014 został uhonorowany odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

Andrij Bondar (ur. 1974) – ukraiński poeta, prozaik, tłumacz,dziennikarz, publicysta, felietonista, bloger. Autor m.in. tomików wierszy Wiosenna herezja (1998), Prawda i miód (2001), MASKUL’T (wspólnie z Serhijem Żadanem i Jurijem Andruchowyczem, 2003) oraz Prymitywne formy własności (2004), zbioru esejów Marchewny lód (2012). W Polsce ukazały się tom wierszy Jogging (2005) oraz felietony Historie ważne i nieważne (2011) w tłumaczeniach Bohdana Zadury. Wiersze Bondara tłumaczono także na języki angielski, niemiecki, francuski, szwedzki, portugalski, rumuński, chorwacki, litewski i białoruski. Tłumacz m.in. książek Witolda Gombrowicza, Bohdana Zadury, Michała Witkowskiego, Mariusza Szczygła, Wojciecha Tochmanna, Pawła Smoleńskiego. Laureat nagrody wydawnictwa „Smołoskyp” (1997), stypendysta programu stypendialnego Ministra Kultury RP „Gaude Polonia” (2003).

Andrij Lubka (ur. 1987) – ukraiński poeta, prozaik, eseista, tłumacz, felietonista, aktywista społeczny. Autor tomików poezji Osiem miesięcy schizofrenii (2007), Terroryzm (2008), Czterdzieści dolarów plus napiwek (2012), zbioru opowiadań Kiler (2012, polskie wydanie 2013), zbioru esejów i felietonów Spać z kobietami (2013) oraz powieści Karbid (2015). Wiersze Andrija Lubki ukazały się w tłumaczeniach na języki polski, angielski, niemiecki, serbski, portugalski, rosyjski, białoruski, czeski. Laureat nagród literackich „Debiut” (2007) i „Kijowskie Laury” (2011), stypendysta programu Ministra Kultury RP Gaude Polonia (2010, 2012).

Bohdan Zadura (ur. 1945) – polski poeta, prozaik, tłumacz i krytyk literacki. Od 1979 roku redaktor kwartalnika literackiego „Akcent”, stały współpracownik „Literatury na Świecie” (od 1975), redaktor naczelny „Twórczości” (od 2004). Laureat  licznych nagród literackich, m.in. im. Stanisława Piętaka (1994), im. Józefa Czechowicza (2010), Nagrody Silesius w kategorii książka roku (2011), „Kijowskich Laurów” (2010), węgierskiej Nagrody im. Gábora Bethlena (2013), Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. H. Skoworody (2014), Fundacji Kowaliowych przy Związku Ukrainek w USA (2015) za popularyzację literatury ukraińskiej w świecie. Autor ponad dwudziestu tomów poezji, uprawia też prozę i krytykę literacką oraz zajmuje się przekładami z języka angielskiego, białoruskiego, rosyjskiego, ukraińskiego i węgierskiego.

Data publikacji: 24 marca 2016